لطفاًخودتان رامعرفى كنيد؟
مريم عدالت جو هستم و در سال ۱۳۴۹در شهر تهران به دنيا آمدم.
متأهل هستيد يا مجرد؟
مجرد
چند خواهر و برادر هستيد؟
دوخواهر و دو برادر دارم كه يكى از خواهرانم نابينا مىباشد و بقيه همگى سالم هستند.
چندمين فرزند خانواده هستيد؟
من آخرين و پنجمين فرزند خانواده هستم.
علت معلوليت شما چه بود؟
علت ناشنوايى و معلوليت من ژنتيك و ازدواج فاميلى است.
به غير از معلوليت شنوايى چه نوع معلوليت ديگرى داريد؟
علاوه برمعلوليت شنوايى، نيمه بينا و داراى معلوليت جسمى حركتى هستم.
كمى در رابطه با كودكى و دوران تحصيلى تان بگوييد؟
تا كلاس پنجم ابتدايى درس خواندم، ۲سال در مجتمع آموزشى نارمك و سه سال در مجتمع آموزشى وليعصـر تـا قبـل از مدرسه هيچ گونه مشكل شنوايى و بينايى نداشتم و به مرور زمان شنوايى وبينايى ام را از دست دادم.
علت كم شنوايى وكم بينايى شما چه بود؟
به علت بيمارى سندرم آشر، دچاركم بينايى وكم شنوايى شدم.
چرا به ادامه تحصيل نپرداختيد؟
به خاطر مشكلات رفت وآمد به محل تحصيل (مدرسه) وهمچنين به علت داشتن عمل جراحى پاهايم وعمل جراحى كمر مادرم از ادامه تحصيل باز ماندم.
در حال حاضر مشغول به چه كارى هستيد؟
قبلا ًعضو انجمن هئيت تحريريه مجله ايران سپيد بودم. ولى درحـال حاضر كار نمى كنم. تا سال گذشته ۱۳۸۳
يازده كتاب به خط بريل نوشته ام و سرگذشت و داستان زندگى ام در مجله ايران سپيد و اميد دوباره به چاپ رسيده است.
نام كتابهايى كه به خط بريل نوشتيد چيست؟
آرزو، در تاريكى به سـوى روشنـايى، ايثارگران، ثروت عـامل خوشبختى نيست، بـه آنچــه دارى راضـى باش، زندگى نابسـامان و چنـدين كتـاب ديگـر كـه اكنـون دركتابخانه نابينايان موجود مىباشد.
از اينكه فـردى هستيد با سه نوع معلوليت، چه احساسى داريد؟
اول قسمت بود از زندگى ام كه اينگونه باشم. ولى دوست داشتم مستقل مى بودم و روى پاى خود مى ايستادم تا بتوانم كارهايم را خودم انجام دهم.
اوقات فراغت را چگونه مى گذرانى؟
به مطالعه كتابهاى داستان ( اعم از خارجى و ايرانى)، كتاب دعا ( مناجات شعبانيه و… ) و خواندن قرآن.
كتابها را چگونه مطالعه مى كنيد؟
كتابها به خط بريل نوشته شده است و بعضى از كتابهاى داراى نوار نيز هستند ولى بيشتر كتابها را با خط بريل مطالعه مى كنم.
ازافراد جامعه چه نوع انتظاراتى داريد؟
من هميشه در منزل به سر مى برم و جايى نمى روم، ولى ازمردم انتظار دارم با من همان رفتارى را داشته باشند كه دوست دارند ديگران با آنان داشته باشند و به چشم يك فرد معلول به ما نگـاه نكنند و نسبت به مـا ترحم و دلسوزى نكنند. ما را دست كم نگيرند و توانايى هايمان را در نظر بگيرند.
امكانات و خدمات بهزيستى را چگونه ارزيابى مى‌كنيد؟
در دوران تحصيل امكانات بهزيستى خوب بود. البته چندكارشناس ازطرف مركز نگهدارى معلولين كهـريزك بـه ما سـرزده و ما را مورد لطف خود قرار داده اند.
تا چه اندازه خود را فرد موفقى مى دانى؟
درحد توانايى خود تلاش كرده ام و فكر مى كنم به اندازه توانايى هايم فرد موفقى هستم.
بيشترين مشوق شما دركارها و موفقيتتان كه بود؟
درخواندن قرآن و حفظ سوره هاى كوتاه مادرم بهترين مشوق من بود و دركارهاى ديگر خواهرانم مرا تشويق مى كردند.
دوست صميمى شما كيست؟
دوست صميمى ام زينب جهانگيرى نام دارد كه او نيز نابيناست و با هم تماس تلفنى داريم. البته دوست داريم دركنار هم باشيم ولى اين كار چندان امكان پذير نيست.
به عنوان يك فرد از جامعه با چه مشكلاتى مواجه هستيد؟
يكى ازمشكلات بنده مشكل اشتغال به كار است.
از مسؤلين بهزيستى چه انتظار داريد؟
به معلولان اعم از (نابينايان، ناشنوايان و… )كمك نمايند و امكانات بيشترى بدهند و در حد توانايى خود از استعدادهايشان بهره ببرند.
فكر مى كنيد ناشنوايان، نابينايان و معلولان تا چه حد به شما افتخار مى كنند؟
درحد توانايى و استعدادم به من افتخارمى كنند.
تا چه اندازه به اصولات دين پايبند هستيد؟
به نماز واصول دين بسيارپايبند هستم وقرآن رابه يك فرد كم بينا آموختم .
خواندن قرآن را توسط چه كسى آموختى ؟
توسط خانم زهرا دانشيار يكى ازمربيان برجسته نابينايان.
به ورزش علاقه مند هستيد؟
بله معمولاً در منـزل نـرمش مى‌كنم.
بهتـرين روز زنـدگى تان چـه روزى بود؟
روزى كـه كتابهايم به چاپ رسيد.
و بدترين روز زندگى تان ؟
روزى كه پدرم فوت كرد و روزى كه به من گفتند ديگر نمى توانم به مدرسه بروم.
به نظر شما فرد نمونه چگونه است؟
فرد نمونه فردى است كه الگوى خوبى براى ديگران باشد.
مادر را چگونه توصيف مى كنيد؟
مادر همانند يك فرشته است. او براى من بسيار زحمت كشيده است، از مادرم به خاطر همه محبتها و زحماتش تشكر مى كنم و از خداوند ثواب و اجراين همه بزرگوارى، گذشت و فداكارىرا براى او خواهانم.
رفتار مردم باشماچگونه است؟
بعضى از مردم رفتار خوبى دارند ولى بعضى طورى رفتار مى كنند انگار من يك بچه هستم، در صورتى كه اينطور نيست.
بزرگترين آرزوى شما چيست؟
بزرگترين آرزويم اين است كه روى پاى خود بايستم و مستقل باشم.
چه صحبت و پيامى براى ناشنوايان و معلولان داريد؟
صبور باشند، نااميد نباشند، ازرفتار مردم ناراحت نشوند، متكى به خودشان باشند، به خدا ايمان داشته باشند، من درخواب ديدم كه وقتى نااميد شدم آقايى مى‌آمد ولى من نمى‌ديدم ولى مى شنيدم كه به من مى گفت: نااميد مباش، خدا را درنظر داشته باش، وقتى اين خواب را ديدم، قرآن خواندن را فرا گرفتم و خواندم.
پيام آخر؟
آرزوى موفقيت براي شما و همكارانتان در مجله آواى نگاه.
گزارشگر: ليلا پيكانى
