مصاحبه با خانم نسرين ظلي

لطفاً بیوگرافی خود را شرح دهید؟

نسرین ظلی تهران هستم. از خانواد ه ۶ نفری ما، من فرزند  ارشد  و اول خانواد ه می باشم که یکسان بعد  از ‏تولد م به علت بیماری ناشنوا شد م. اوایل د وران طفولیتم افراد  خانواد ه متوجه این موضوع نشد ه و به مرور زمان ‏ماد ربزرگم پی به این موضوع می برد  و ماد رم را واد ار می کند  تا مرا به نزد  پزشک ببرند . از آن زمان به بعد  ‏زند گی با ناشنوایی­ام را آغاز کرد م و الان هم خد ا را شکر­گزار هستم که به من نعمت­های خوبی د اد ه است.‏

د ر سن ۶ سالگی آقای د کتر بهروز که یکی از متخصصان آموزشی ناشنوایان بود  الفبای فارسی را با متد  ‏خود ش هفته ای ۳ روز د ر منزل ما، آموزش می د اد  و من چون بسیار علاقمند  بود م که د ر این مد ارس عاد ی ‏حضور د اشته باشم مرا به مد رسة د يگري ناشنوايان )آفتا( فرستاد ند  و د بیر زحمت کشم خانم  میرزایی د ر ‏آموزش خواند ن و نوشتن من تلاش فراوان نمود ؛ پنج سال بعد  د ر سفری که به خرمشهر د اشتم، د ر قطار با ‏خانم مهین رئيس روحانی که همسر آقای سید  رضا قلی شهید ی، آشنا شد م. با این آشنایی و تشویق ایشان، ‏به مد رسة ناشنوایان که توسط زند ه یاد) جبارباغچه بان( تأسیس شد ه بود  راه یافتم و تا پایان کلاس ‏ششم تحصیل نمود م. (د ر ان زمان، بیش از کلاس ششم وجود  ند اشت)‏

پد ر و ماد رم نیز به نوبة خود  د ر راه پیشرفت من از هیچ گونه کوششی د ریغ نمی ورزید ند  و ما بین ‏فرزند انشان تفاوتی قائل نبود ند  و هر کجا که می رفتند  مرا نیز با خود  برد ه و د ر جمع شرکت می د اد ند  تا ‏بد ین گونه از جامعه فاصله نگرفته و وارد  اجتماع گرد م.‏

در مورد جبار باغچه بان هرچه در خاطره دارید بیان کنید؟

چیز زیاد ی از ایشان به یاد  ند ارم فقط می د انم او مرد ی بسیار خوب، پاک و‎ ‎شریف بود  و نسبت  خویشاوند ی ‏با ایشان د ارم، )جاری( د ختر جبار باغچه بان

)ثمینه باغچه بان( هستم که د ر حال حاضر با یکد یگر د ر ‏ارتباط هستیم.‏

پد ربزرگم مرحوم احمد  ظلي مد ير كل وزارت د ارائي وقت د ر آن زمان عضو فعال جمعیت حمایت از کود کان ‏کرولال بود  و با جبار باغچه بان همکاری نزد یکی د اشت که با تلاش فراوان توانستند  زمینی جهت تأسیس ‏آموزشگاه ویژه ناشنوایان د ر محل یوسف آباد  از د ولت آن زمان د ریافت کنند .

در مورد همسرتان و کار ایشان به طور مختصر و مفید توضیح دهید؟

قبل از سال ۱۳۴۸ د ر کلاس زبان انگلیسی مخصوص ناشنوایان د ر آموزشگاه باغچه بان شرکت می کرد م. د ر ‏چند  جلسه ای که معلم د ر کلاس د رس غایب بود  به جای او آقای جمشید  پیر نظر) براد ر شوهر ثمینه باغچه ‏بان( که شنوا و به زبان انگلیسی تسلط فراوان د اشت؛ تد ریس را به عهد ه می گرفت و د ر این جلسات بود  که ‏با یکد یگر آشنا گشتیم که این آشنایی منجر به ازد واج ما گرد ید  و د ر خطبه ی عقد  ما تنها یک شاخه نبات و ‏یک جلد  کلام ا… مجید  بود  و ما اینگونه زند گی مان را آغاز کرد یم. حاصل ازد واج ما ۲ فرزند  پسر است که ‏اکنون د ر پاریس مشغول به کار هستند . متأسفانه زمان زند گی ما چند ان د وام نیافت چرا که د ر سال ۱۳۷۴ ‏همسرم به د یار باقی شتافت. او مرد ی بسیار رُک، پاک، جذاب، و با محبت بود  و اصلاً به ماد یات توجهی نم ‏کرد . او اولین کسی بود  که د ر ایران کلینیک سنجش شنوایی را د ر آموزشگاه باغچه بان تأسیس کرد  و د ر ‏ارائه سمعک و آزمایشات شنوایی به جامعه ناشنوایان خد مات زیاد ی عرضه نمود . او استاد  اولین د وره ‏اد یومتری د انشگاه شهید  بهشتی بود . (روحش شاد )‏

شما چگونه به فکر تأسیس انجمن خانواده ناشنوایان ایران افتادید؟

قبل از‎ ‎تأسیس انجمن، من د ر سازمان ملی رفاه ناشنوایان و مرکز آموزش فنی و حرفه ای ناشنوایان به عنوان ‏رابط و مربی هنر فعالیت می کرد م. د ر سال ۱۳۵۱ با پیشنهاد  آقایان سید  رضا قلی شهید ی و حسن تقوی به ‏عنوان خزانه د ار شروع به کار کرد م.‏

نوع فعالیتم د ر این انجمن رسید گی به د رد ها و مشکلات خانواد ه های ناشنوا و برگزاری مراسمی از قبیل ‏جشن تولد  فرزند ان خانواد ه های ناشنوا، عروسی، ختم و… بود . چرا که هزینه این گونه مراسم و مجالس د ر ‏بیرون از انجمن برای خانواد ه ناشنوای کم د رآمد ، سرسام آور بود ه که برای لحظات شاد ی و غم هایشان این ‏مکان را برگزید یم و به لطف خد اوند  همگی راضی و خشنود ند .‏

ناگفته نمان که بعد  از ۲ سال فعالیتم د ر این انجمن به علت پرمشغله بود ن و همچنین برگزاری انتخابات ‏بعد ی کارم را به گروه جوان تر واگذار نمود م.‏

فعالیت انجمن در گذشته و حال را چگونه ارزیابی می کنید؟

د ر گذشته افراد  فعال بسیار کم د اشتیم و فعالیت انجمن بسیار ابتد ایی و محد ود  بود  ولی اکنون پیشرفت ‏بسزایی نمود ه که واقعاً جای شاد ی د ارد  و من افتخار می کنم که افراد  باسواد ، با شخصیت، د لسوز و پرانرژی ‏ناشنوا د ر این انجمن فعالیت می کنند . بند ه به نوبه خود م از ته د ل امید وارم که د ر سال های آتی شاهد  ‏پیشرفت روز افزون این انجمن باشم.‏

بهترین روز خاطره ای که از انجمن داشتید چه بود؟

بهترین روز و خاطره ام د ر روز ۹ ارد یبهشت ماه سال ۸۶ بود  که به مراسم سی و پنجمین سالگرد  تأسیس ‏انجمن واقع د ر خیابان شریعتی باشگاه بنیس د عوت شد م. از همه جایی بی خبر بعد  از اجرای برنامه های ‏مختلف و جالب از اعضای مؤسس انجمن خانواد ه ناشنوایان ایران، از آقایان سید  رضا قلی شهید ی، تقوی و ‏اینجانب تجلیل کرد ند . هیچ وقت فکر نمی کرد م که بعد  از ۳۵ سال اینگونه از ما قد رد انی و تشکر نمایند . که ‏بعد  از سخنرانی کوتاه، کیک ویژه مراسم که بسیار زیبا بود  توسط اعضای مؤسس انجمن، رئیس اسبق انجمن ‏‏(آقای سید  نعمت مقیمی) و رئیس جد ید  (خانم لیلا اعتماد )، برید ه شد  و این روز برای من از بهترین ‏روزهایی بود  که د ر انجمن خانواد ه ناشنوایان ایران به عنوان خاطره فراموش نشد نی از آن یاد  کنم.‏

آیا شما به ورزش خاصی می پردازید؟! لطفاً توضیح دهید؟

قبل از ازد واج د ر سال های ۳۸ و ۳۹ د ر باشگاه عاد ی واقع د ر خیابان حافظ و فرانسه کنونی فعالیت ورزشی ‏می کرد م. رشته ورزشی مورد  علاقه ام شمشیر بازی و پینگ پنگ بود . د ر رشته شمشیربازی با د ختران عاد ی ‏مقام اول و د ر پینگ پنگ با د ختران عاد ی مقام د وم را کسب کرد ه بود م. د ر حال حاضر ورزشی خاصی ند ارم ‏و برای سلامتی خود م پیاد ه روی می کنم.‏

نشریه انجمن (آوای نگاه) از نظر شما چگونه است؟

بسیار بسیار عالی است. د ر آن زمان چنین چیزی وجود  ند اشت اما د ر حال حاضر می بینم افراد  ناشنوای ‏فعال تلاش زیاد ی کرد ه و نکات ریز و د رشت د ر آن بکار رفته است. از همة افراد ی که د ر این نشریه ‏همکاری د ارند  تشکر می کنم و امید وارم که این فعالیت ها همچنان اد امه یابد .‏

اگر پیشنهاد، نظر یا انتقادی دارید بفرمائید؟

انتقاد  که نمی توانم د اشته باشم چرا که خد مات ارزند ه ای د ارند .‏

پیشنهاد  د ارم اگر مقد ور است از امکانات این انجمن برای برگزاری جشن ها و مراسم جهت خانواد ه های ناشنوا که توان مالی ند ارند ، استفاد ه گرد د .‏

در خاتمه ضمن تشکر از شما، بزرگترین آروزیتان را بفرمائید؟

۱- سلامتی همه بیماران
۲- سلامتی و باز هم سلامتی‏

د ر ضمن آرزو د ارم که د ر انجمن همه افراد  ناشنوا چه کوچک و چه بزرگ باهم متحد  و یک صد ا شوند .‏

کلام آخر؟

موفق ، مؤید  و پیروز باشید .‏

و من ا… التوفیق

مصاحبه گر: فاطمه بصيري و بهناز ستوده